Ο ρομαντισμός στο ποδόσφαιρο πέθανε

Διαβάζω εδώ την τελευταία πρόταση που κατέθεσε ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ, Τζιάνι Ινφαντίνο αναφορικά με την αναδιάρθρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων. Συγκεκριμένα μιλάει για ένα πρωτάθλημα 32 ομάδων από όλο τον κόσμο που θα ξεκινάει μάλιστα τον Ιούνιο. Κάθομαι λοιπόν και αναρωτιέμαι, τι άλλο θα σκεφτούν για να εμπορευματοποιήσουν ακόμα περισσότερο αυτό το άθλημα;

Η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί μια συνέχεια των πολλών προτάσεων που κατατίθενται τελευταία και έχει βασικό σκοπό πάνω από όλα την αύξηση των κερδών των ομάδων, και την προσέλκυση περισσότερων χορηγών. Μάλιστα λένε πως έτσι θα αυξηθεί και ο ανταγωνισμός και το κοινό θα είναι περισσότερο ικανοποιημένο. Πρόκειται ουσιαστικά για την πλήρη εκμετάλλευση πάνω από όλα των αθλητών που θα αγωνίζονται στις κορυφαίες ομάδες, και για την πλήρη αδικία και αποκλεισμό των χαμηλότερου βεληνεκούς συλλόγων.

Όλα αυτά βέβαια οι ινστρούχτορες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου δεν τα αναλογίζονται, απλά έχουν ως μόνιμη δικαιολογία την αύξηση του ανταγωνισμού. Η αύξηση του ανταγωνισμού γι αυτούς θα έρθει με το να αγωνίζονται οι κορυφαίοι σύλλογοι του κόσμου σε ένα κλειστό πρωτάθλημα, και μάλιστα μέσα στο καλοκαίρι!!! Άραγε ρωτάει κανείς την άποψη των ποδοσφαιριστών αυτών των ομάδων; Αναλογίζεται κανείς τους ρυθμούς και την ένταση στα οποία κάθε χρόνο υποβάλλονται προκειμένου να αποδίδουν στο τοπ της απόδοσης τους;

Ας μην ξεχνάμε πως ο μήνας Ιούνιος είναι ο μήνας όπου οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές παίρνουν τις ανάσες τους, αποφορτίζονται από την πίεση της χρονιάς και γενικώς χαλαρώνουν μέχρι να ξεκινήσουν προετοιμασία.Για να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι αν έχουμε διεθνείς διοργανώσεις οι παίκτες δεν έχουν καν αυτό το μήνα προκειμένου να ξεκουραστούν. Πως εσείς λοιπόν κύριοι της ΦΙΦΑ θα τους βάλετε να αγωνιστούν σε μια διοργάνωση και μάλιστα με 32 ομάδες; Χωράει ένα τόσο τεράστιο πρωτάθλημα στον χρόνο του σημερινού επαγγελματία ποδοσφαιριστή; Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν εκεί στις επιτροπές ότι η ζωή του επαγγελματία αθλητή, έτσι όπως την έχουν κάνει με τα εκατομμύρια που λαμβάνουν ως αμοιβές συμβολαίων, δεν είναι μια ζωή τόσο ονειρεμένη όσο φαίνεται.

Επιπλέον τίθεται και το άλλο ζήτημα εδώ.Μιλάμε πάλι για ένα κλειστό πρωτάθλημα ορισμένων συλλόγων. Κάτι τέτοιο πάει να γίνει και με το Τσάμπιονς Λιγκ, όπου και εκεί έχει πέσει πρόταση για μείωση των ομάδων, προκειμένου να αγωνίζονται μόνο οι κορυφαίες μεταξύ τους. Αν είναι έτσι τότε ποιος ο λόγος ύπαρξης των υπόλοιπων συλλόγων; Γιατί να μην επιτρέψεις σε έναν σύλλογο να ζήσει το όνειρο αγωνιζόμενος κάποια στιγμή απέναντι σε μια μεγαλύτερου βεληνεκούς ομάδα; Αυτή είναι η ουσία του ανταγωνισμού, και μάλιστα σε ένα άθλημα που από τις απαρχές του είχε πάντα το χαρακτηριστικό του ανεπάντεχου αποτελέσματος.

Αλλά όχι. Ήρθε η ώρα πλέον αυτό να εκλείψει και να γίνουν όλα τα πρωταθλήματα σαν το NBA της Αμερικής, όπου θα αγωνίζονται  οι καλύτεροι και μόνο αυτοί. Το ποδόσφαιρο όπως το ξέραμε δυστυχώς πεθαίνει. Πάει να μετατραπεί από άθλημα σε επικοινωνιακό και τηλεοπτικό σόου στον βωμό του χρήματος. Σίγουρα ο αθλητισμός στις μέρες μας αποτελεί πλέον ένα επικοινωνιακό θέαμα, αλλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να αλλοιωθεί πλήρως το DNA αυτού του τόσο συναρπαστικού παιχνιδιού που είχαμε βιώσει από παιδιά.