Ο SportsDoctor αναλύει του λόγους που οδήγησαν στην πρώτη νίκη του Ηρακλή στο πρωτάθλημα,και πιθανώς να αποτελέσει το έναυσμα για την αντεπίθεση του Ημίθεου προκειμένου να κερδίσει την παραμονή του.
Το ματς τον ΠΑΣ ήταν δεδομένο πως θα αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για τους παίκτες του Ηρακλή. Η πίεση για ένα θετικό αποτέλεσμα ήταν μεγάλη, και όλα αυτά στον απόηχο των πολλών προβλημάτων που ταλανίζουν τους κυανόλευκους. Η νίκη ήρθε και μαζί αναπτερώθηκαν και οι ελπίδες των παικτών του Ηρακλή. Μια νίκη η οποία κατά μεγάλο ποσοστό οφείλεται όχι μόνο στην προσπάθεια και το πάθος που ομολογουμένως βγάλανε οι παίκτες, αλλά και στο κοουτσάρισμα του προπονητή Παντελίδη.Πάμε να αναλύσουμε το πως κατόρθωσε ο Ηρακλής να κάμψει την αντίσταση του ΠΑΣ.
Καταρχάς είχαμε για πρώτη φορά μετά από καιρό αλλαγή συστήματος στην ομάδα του Ηρακλή. Προτιμήθηκε το 3-5-2 με τους Στάμου,Ζιαμπάρη, και Μπαρτολίνι στο κέντρο της άμυνας και τους Κυριακίδη και Σαραμαντά στις πτέρυγες. Φάνηκε πως αυτό λειτούργησε πολύ καλύτερα από τα προηγούμενα συστήματα, καθώς ο Ηρακλής κατόρθωσε να είναι πιο συμπαγής σαν ομάδα, και ίσως για πρώτη φορά φέτος κατόρθωσε να αλλάζει και ελαφρώς καλύτερα την μπάλα στο χώρο του κέντρου.
Όπως αποκάλυψε και στην συνέντευξη Τύπου ο προπονητής του Ηρακλή, ο σκοπός ήταν να δοθεί χώρος στην ομάδα του ΠΑΣ, ώστε ο Ηρακλής να χτυπήσει στην κόντρα με ξαφνικές αντεπιθέσεις, κάτι που ασφαλώς ήταν εφικτό με τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Ο ΠΑΣ σε όλα τα προηγούμενα ματς το εφήρμοσε εξαιρετικά, καθώς ο Πετράκης παραμένει πιστός στην συγκεκριμένη διάταξη, όπως και έγινε στο ματς της Δευτέρας.
Ο Ηρακλής έτσι μπόρεσε να εγκλωβίσει τα σέντερ φορ του ΠΑΣ, καθώς ούτε ο Κόντε αλλά ούτε και ο Μαμπουλού που μπήκε ως ως αλλαγή κατόρθωσαν να φανούν απειλητική προς την εστία του Χουάντερσον.
Το δεύτερο σημείο ήταν η παρουσία του Μοντέϊρο στο βασικό σχήμα και πάλι στην θέση του δεκαριού. Ο Πορτογάλος ανταποκρίθηκε αρκετά καλά στον συγκεκριμένο ρόλο, και δικαίωσε τον προπονητή που τον επέλεξε αντί του Λεοζίνιο, μιας και ο βραζιλιάνος φαινόταν αρκετά ντεφορμέ στα προηγούμενα ματς, ενώ από την άλλη ο Πορτογάλος δεν είχε ανταποκριθεί επάξια όποτε είχε χρησιμοποιηθεί ως ακραίος χαφ. Στην θέση αυτή πάντως κατόρθωσε να προσφέρει περισσότερα μιας και ξέρει να μοιράζει λίγο καλύτερα από το παιχνίδι, σε σχέση με τον Λεοζίνιο που είναι πιο «μπουκαδόρος» παρά οργανωτής.
Ασφαλώς τα προβλήματα δεν έλειψαν καθώς ο ΠΑΣ δημιούργησε αρκετά προβλήματα στα άκρα του Ηρακλή, εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως οι δύο φουλ-μπακ του Ηρακλής δεν ήταν συνηθισμένοι σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να βγει αρκετές φορές ο Κούτρης στο «ένας με έναν» με αντίπαλο τον Κυριακίδη και τις περισσότερες να βγάζει σέντρα στην περιοχή του Ηρακλή. Στο κέντρο θετικός ήταν ο Κοζορώνης που και αυτός μοίρασε εξαιρετικά το παιχνίδι του ΠΑΣ, και αποτελούσε μόνιμη πηγή κινδύνου για τους κυανόλευκους, έχοντας πάρει το μεγαλύτερο βάρος του επιθετικούς παιχνιδιού της ομάδας των Ιωαννίνων.
Ο Πετράκης ουσιαστικά έχασε το ματς από την στιγμή που προτίμησε να ρισκάρει για την νίκη. Ήταν από τις λίγες φορές που ο ΠΑΣ είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το παιχνίδι των αντεπιθέσεων και του υψηλού τρανζίσιον, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Ηρακλή να χτυπήσει αυτός στην αντεπίθεση.
Με την είσοδο του Λεοζίνιο και του Αγγελόπουλου στο ματς ο Ηρακλής απέκτησε περισσότερο καλή κοντινή πάσα, και έτσι μπόρεσε να τελειώσει το ματς με μια υποδειγματική αντεπίθεση όπου με 3 πάσες κατόρθωσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ πετυχαίνοντας ολική ανατροπή. Εδώ να τονίσουμε και την συμβολή του Περόνε στην επιθετική ανάπτυξη του Ηρακλή, καθώς έδειξε πόσο πολύτιμος είναι για τους κυανόλευκους ο Αργεντίνος επιθετικός. Είναι φανερό ότι ο Ηρακλής αν επιλέξει να ξαναπαίξει με παρόμοια διάταξη χρειάζεται τον Περόνε, από τη στιγμή που είναι ο μόνος επιθετικός που μπορεί να στοπάρει αποτελεσματικά την μπάλα και να την μοιράσει σε κοντινό συμπαίκτη του.
Επίσης με την επιστροφή του Ρούσου είναι προφανές πως θα θωρακιστεί ακόμα περισσότερο η άμυνα του Γηραιού, με τον Στάμου να μπορεί πλέον να αγωνιστεί και ως αμυντικός μέσος, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον Παντελίδη να επιλέξει ανάμεσα από μια πλειάδα παικτών, το αν θέλει να κλείσει τους χώρους ή να παίξει στην κόντρα με Αγγελόπουλο και Λεοζίνιο ή και τον Μοντέϊρο.
Το βέβαια είναι πως ο Παντελίδης φαίνεται στα τελευταία δύο παιχνίδια να βρήκε το πως μπορεί να παίξει πιο αποτελεσματικά ο Ηρακλής, δεδομένου και του υλικού που διαθέτει, και μένει να φανεί αν η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα κατορθώσει να συλλέξει τους βαθμούς που χρειάζεται.
Το ματς τον ΠΑΣ ήταν δεδομένο πως θα αποτελούσε μια μεγάλη πρόκληση για τους παίκτες του Ηρακλή. Η πίεση για ένα θετικό αποτέλεσμα ήταν μεγάλη, και όλα αυτά στον απόηχο των πολλών προβλημάτων που ταλανίζουν τους κυανόλευκους. Η νίκη ήρθε και μαζί αναπτερώθηκαν και οι ελπίδες των παικτών του Ηρακλή. Μια νίκη η οποία κατά μεγάλο ποσοστό οφείλεται όχι μόνο στην προσπάθεια και το πάθος που ομολογουμένως βγάλανε οι παίκτες, αλλά και στο κοουτσάρισμα του προπονητή Παντελίδη.Πάμε να αναλύσουμε το πως κατόρθωσε ο Ηρακλής να κάμψει την αντίσταση του ΠΑΣ.
Καταρχάς είχαμε για πρώτη φορά μετά από καιρό αλλαγή συστήματος στην ομάδα του Ηρακλή. Προτιμήθηκε το 3-5-2 με τους Στάμου,Ζιαμπάρη, και Μπαρτολίνι στο κέντρο της άμυνας και τους Κυριακίδη και Σαραμαντά στις πτέρυγες. Φάνηκε πως αυτό λειτούργησε πολύ καλύτερα από τα προηγούμενα συστήματα, καθώς ο Ηρακλής κατόρθωσε να είναι πιο συμπαγής σαν ομάδα, και ίσως για πρώτη φορά φέτος κατόρθωσε να αλλάζει και ελαφρώς καλύτερα την μπάλα στο χώρο του κέντρου.
Όπως αποκάλυψε και στην συνέντευξη Τύπου ο προπονητής του Ηρακλή, ο σκοπός ήταν να δοθεί χώρος στην ομάδα του ΠΑΣ, ώστε ο Ηρακλής να χτυπήσει στην κόντρα με ξαφνικές αντεπιθέσεις, κάτι που ασφαλώς ήταν εφικτό με τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Ο ΠΑΣ σε όλα τα προηγούμενα ματς το εφήρμοσε εξαιρετικά, καθώς ο Πετράκης παραμένει πιστός στην συγκεκριμένη διάταξη, όπως και έγινε στο ματς της Δευτέρας.
Ο Ηρακλής έτσι μπόρεσε να εγκλωβίσει τα σέντερ φορ του ΠΑΣ, καθώς ούτε ο Κόντε αλλά ούτε και ο Μαμπουλού που μπήκε ως ως αλλαγή κατόρθωσαν να φανούν απειλητική προς την εστία του Χουάντερσον.
Το δεύτερο σημείο ήταν η παρουσία του Μοντέϊρο στο βασικό σχήμα και πάλι στην θέση του δεκαριού. Ο Πορτογάλος ανταποκρίθηκε αρκετά καλά στον συγκεκριμένο ρόλο, και δικαίωσε τον προπονητή που τον επέλεξε αντί του Λεοζίνιο, μιας και ο βραζιλιάνος φαινόταν αρκετά ντεφορμέ στα προηγούμενα ματς, ενώ από την άλλη ο Πορτογάλος δεν είχε ανταποκριθεί επάξια όποτε είχε χρησιμοποιηθεί ως ακραίος χαφ. Στην θέση αυτή πάντως κατόρθωσε να προσφέρει περισσότερα μιας και ξέρει να μοιράζει λίγο καλύτερα από το παιχνίδι, σε σχέση με τον Λεοζίνιο που είναι πιο «μπουκαδόρος» παρά οργανωτής.
Ασφαλώς τα προβλήματα δεν έλειψαν καθώς ο ΠΑΣ δημιούργησε αρκετά προβλήματα στα άκρα του Ηρακλή, εκμεταλλευόμενος το γεγονός πως οι δύο φουλ-μπακ του Ηρακλής δεν ήταν συνηθισμένοι σε αυτό το στυλ παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να βγει αρκετές φορές ο Κούτρης στο «ένας με έναν» με αντίπαλο τον Κυριακίδη και τις περισσότερες να βγάζει σέντρα στην περιοχή του Ηρακλή. Στο κέντρο θετικός ήταν ο Κοζορώνης που και αυτός μοίρασε εξαιρετικά το παιχνίδι του ΠΑΣ, και αποτελούσε μόνιμη πηγή κινδύνου για τους κυανόλευκους, έχοντας πάρει το μεγαλύτερο βάρος του επιθετικούς παιχνιδιού της ομάδας των Ιωαννίνων.
Ο Πετράκης ουσιαστικά έχασε το ματς από την στιγμή που προτίμησε να ρισκάρει για την νίκη. Ήταν από τις λίγες φορές που ο ΠΑΣ είχε την πρωτοβουλία των κινήσεων, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει το παιχνίδι των αντεπιθέσεων και του υψηλού τρανζίσιον, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Ηρακλή να χτυπήσει αυτός στην αντεπίθεση.
Με την είσοδο του Λεοζίνιο και του Αγγελόπουλου στο ματς ο Ηρακλής απέκτησε περισσότερο καλή κοντινή πάσα, και έτσι μπόρεσε να τελειώσει το ματς με μια υποδειγματική αντεπίθεση όπου με 3 πάσες κατόρθωσε να σκοράρει το δεύτερο γκολ πετυχαίνοντας ολική ανατροπή. Εδώ να τονίσουμε και την συμβολή του Περόνε στην επιθετική ανάπτυξη του Ηρακλή, καθώς έδειξε πόσο πολύτιμος είναι για τους κυανόλευκους ο Αργεντίνος επιθετικός. Είναι φανερό ότι ο Ηρακλής αν επιλέξει να ξαναπαίξει με παρόμοια διάταξη χρειάζεται τον Περόνε, από τη στιγμή που είναι ο μόνος επιθετικός που μπορεί να στοπάρει αποτελεσματικά την μπάλα και να την μοιράσει σε κοντινό συμπαίκτη του.
Επίσης με την επιστροφή του Ρούσου είναι προφανές πως θα θωρακιστεί ακόμα περισσότερο η άμυνα του Γηραιού, με τον Στάμου να μπορεί πλέον να αγωνιστεί και ως αμυντικός μέσος, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στον Παντελίδη να επιλέξει ανάμεσα από μια πλειάδα παικτών, το αν θέλει να κλείσει τους χώρους ή να παίξει στην κόντρα με Αγγελόπουλο και Λεοζίνιο ή και τον Μοντέϊρο.
Το βέβαια είναι πως ο Παντελίδης φαίνεται στα τελευταία δύο παιχνίδια να βρήκε το πως μπορεί να παίξει πιο αποτελεσματικά ο Ηρακλής, δεδομένου και του υλικού που διαθέτει, και μένει να φανεί αν η ομάδα της Θεσσαλονίκης θα κατορθώσει να συλλέξει τους βαθμούς που χρειάζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου